بررسی نقش باکتری‌های حل‌کننده‌ی ترکیب‌های کم محلول روی در کشت متوالی گندم و ذرت با استفاده از روی- 65

یکی از راه­های تأمین روی (Zn) مورد نیاز گیاه، استفاده از ریزجاندارانی است که موجب افزایش انحلال­پذیری ترکیبات کم محلول روی در خاک می­شوند. برای اثبات این فرضیه، آزمایشی در محیط شن استریل انجام شد. عامل­های این آزمایش شامل منبع روی (روی سولفات، روی اکسید و روی کربنات و شاهد بدون روی) و مایه­ی تلقیح (مایه­ی تلقیح حاوی گونه­ی 187 سودوموناس فلوئورسان، مایه­ی تلقیح حاوی گونه­ی 1MPFM سودوموناس آیروژینوزا، مخلوط دو مایه­ی تلقیح و شاهد بدون تلقیح) بود. برای ردیابی عنصر روی در گیاه، پرتودهی نوترونی منابع روی در رآکتور سازمان انرژی اتمی انجام، و روی از طریق واکنش (n, γ) با Zn65 نشان­دار شد. پس از کاشت متوالی دو گیاه گندم و ذرت، برداشت انجام و شمارش Zn65 در گیاه در تیمارهای مختلف از طریق طیف­سنجی گاما با استفاده از آشکارساز ژرمانیم با قدرت تفکیک بالا انجام شد. نتایج نشان داد میانگین فعالیت Zn65 جذب شده در تیمارهای تلقیحی به طور معنی­داری بیش­تر از تیمارهای بدون تلقیح بود. بنابراین استفاده از مایه­ی تلقیح توانست جذب روی به وسیله­ی گیاهان مورد مطالعه را افزایش دهد. نتایج هم­چنین نشان داد که توانایی باکتری­های مختلف در انحلال روی از منابع مختلف، متفاوت بود.